240 
lewen." „Dat wähl wi uns bedenken," säd de Fru. Mit des eeten 
se wat un güngen to Bedd. 
So güng dat wol 'n acht oder veertein Dag, do säd de Fru: 
„Hör, Mann, de Hätt is ook goor to eng, un de Hof un de Eoorn 
is so kleen: de Butt hadd uns ook woll een grötter Huus schenken kunnt. 
Ich much woll in enem grooten, steenern Slott wanen; ga hen tom 
Butt, he schall uns en Slott schenken." „Ach, Fru," säd de Mann, 
„de Hätt is jo god noog, wat wähl wi in'n Slott wanen." „I wat," 
säd de Fru, „ga du man hen, de Butt kann dat jümmer doon." „Ne, 
Fru," säd de Mann, „de Butt hett uns eerst de Hätt gewen, ik mag 
nu nich all wedder kamen, den Butt muchd et vördreten." „Ga doch," 
säd de Fru, „he kann dat recht good un deit dat geern; ga du man 
hen." Dem Mann wöör sin Hart so swoor, un wull nich; he säd 
bi sik sülwen: „Dat is nich recht," he güng awerst doch hen. 
As he an de See köhm, wöör dat Water ganß vigelett un dunkel¬ 
blau un grau un dick, un goor nich meer so gröön un geel, doch wöör't 
noch still. Do güng he staan un säd: 
„Mannlje, Manntje, Timpe Te, 
Buttje, Buitje, in de See, 
Mine Fru, de Jlsebill, 
Will nich so, as ik wol will." 
„Na, wat will se denn?" säd de Butt. „Ach," säd de Mann hals 
bedrööft, „se will in'n groot, steenern Slott wanen." „Ga man hen, 
se steit vör der Döhr," säd de Butt. 
Da güng de Mann hen un dachd, he wull na Huus gaan, as he 
awerst daar köhm, so stünn door 'n grooten, steenern Pallast, un sin 
Fru stünn ewen up de Trepp ün wull henin gaan; do nöhm se ein 
bi de Hand un säd: „Kumm man herin." Mit des güng he mit 
ehr henin, un in dem Slott wöör ene grote Dehl mit marmelsteenern 
Afters (Estrich), un dar wören so veel Bedeenters, de reten de grooten 
Dören up, un de Wende wören all blank un mit schöne Tapeten, un 
in de Zimmers luter gollne Stöhl un Dischen, un kristallen Kroon- 
lüchters hüngen an dem Bähn, un so wöör dat all de Stuwen un 
Karners mit Footdeken: un dal Aeten un de allerbeste Win stünn 
up den Dischen, as wenn se breken wullen. Un achter dem Huse wöör 
ook'n grooten Hof mit Peerd- un Kohstall, un Kutschwagens up dat 
allerbeste, ook was door en grooten herrlichen Goorn mit de schönnsten 
Blomen un fine Aaftbömer, un en Lustholt woll 'ne halwe Mil lang,