Groth.
29
Klaus Groth.
24. Matten Häs.
1. Lütt Matten de häs,
De mäk sik en spaß,
He wer bi’t studern,
Dat danzen to lern
Und danz ganz allen
Op de achtersten den.
2. Kem Reinke de voß
Und dach: „Das en kost!“
Un seggt: „Lüttje Matten,
So flink oppe padden?
Un danzst hier allen
Oppe achtersten den?
3. Kumm, lat uns tosam!
Ik kann as de dam!
De krei, de speit fitel,
Denn geit dat canditel,
Denn geit dat mal schön
Op de achtersten den!"
4. Lütt Matten gev pöt,
De voß bet em dot
Un sett sik in schatten,
Verspis de lütt Matten:
De krei, de kreg en
Yun de achtersten ben.
25. Opstän.
De dag, de graut,
De katt, de maut,
De klock, de sleit,
De bahn, de kreit,
De hund, de bellt,
De käksche schellt,
De höhner, de kakelt,
Un all de vägeln in böm spektäkelt.
26. Tünkönig.
1. De katt, de set int nettelkrüt,
Int nettelkrüt verborgen,
Do kem de klene könig herüt
Un bö er güden morgen:
2. „Gun morgen, musch in nettelbusch!
Wat sittst du hier in sorgen?
Ni wahr? wenn du min flünken harrst,
So spist du mi ton morgen!“
-Veiset, Lesebuch 5. 10. Allst. M. 3