2. Vita S. Severini.
Diese Lebensbeschreibung des „Apostels der Noriker” wurde von Eugippius,
einem Freunde des h. Severin und Augenzeugen seiner Thaten, am Anfange des
6. Jahrhunderts n. Ch. verfasst, Sie ist die einzige Quelle, welche uns über
die Zustände der Donauprovinz Noricum im 5. Jahrhunderte Nachrichten bietet.
Eugippius war zu Karthago geboren, wurde in Rom von dem berühmten Philo-
sophen Bo&thius unterrichtet, bekämpfte in Afrika die dort herrschenden Irrlehren
mit Wort und Schrift, lebte dann längere Zeit in Severins Nähe und starb als
Abt des Klosters Lucullanum in Campanien um das Jahr 550.
u. Tempore quo Attila rex Hunnorum defunctus est, utra-
que Pannonia!) ceteraque confinia Danubii rebus turbabantur
ambiguis. Tunc itaque sanctissimus Dei famulus Severinus
le partibus Orientis adveniens, in vicinis Norici ripensis
st Pannoniorum partibus,!) quod Asturis®) dicitur, oppido
morabatur, vivens iuxta evangelicam apostolicamque doc-
trinam, omni pietate et castitate praeditus, in confessione
satholicae fidei venerabile propositum sanctis operibus ad-
implebat. Cum ergo talibus exercitiis roboratus palmam super-
nae vocationis innocue sequeretur, quadam die ad ecclesiam
processit ex more, tunc a presbytero, clero, vel civibus de
futuris requisitus, coepit tota mentis humilitate praedicere, ut
hostium insidias imminentes orationibus ac ijeiuniis et miseri-
cordiae fructibus praecaverent. Sed animi.contumaces ac
desiderlis carnalibus inclinati praedicentis oracula infidelitatis
suae discrimine probaverunt. Famulus autem Dei reversus ad
hospitium, quo ab ecclesia fuerat custode susceptus, diem et
horam imminentis excidii prodens: „De contumaci, ait, oppido
et citius perituro festinus abscedo.” Inde ad proximum, quod
Comagenis?) appellabatur, oppidum declinavit. Hoc barbaro-
rum intrinsecus consistentium, qui cum Romanis foedus inierant,
custodia servabatur arctissima nullaque ingrediendi aut egre-
diendi facile licentia praestabatur; a quibus tamen famulus
Dei, cum esset ignotus, nec interrogatus est nec repulsus.
Itaque mox. ingressus ecclesiam, cunctos de salute propria
desperantes, ijeiunio et orationibus atque elemosynis hortabatur
armari, proponens antiquae salutis exempla, quibus divina
') Ufernoricum lag zwischen dem Inn, der Donau, den steirisch-öster-
reichischen Alpen und dem Höhenzuge vom Kahlenberge bis an den Semmering.
Dieser Höhenzug bildete seit Vespasian die Grenze gegen Pannonien, welches
n ein Ober- und Unter-Pannonien zerfiel und bis an die Donau und Save reichte.
’) Bei Klosterneuburg. 3) Bei Tulln.