Full text: Zeittafeln der Deutschen Geschichte im Mittelalter von der Gründung des fränkischen Reichs bis zum Ausgang der Hohenstaufen mit durchgängiger Erläuterung aus den Quellen

148 
IV. Abschnitt. 
1230 
Frieden von S. Germano. Aussöhnung zwischen Kaiser und Papst, Lösung des ersteren vom 
Banne. Friedrich geht nach Sicilien. — Beginn der Eroberung Preufsens durch den 
deutschen Orden. 
fc 
1230 
das Anrücken Friedrichs), vereinigte der Kaiser ein stattliches Heer (s. o. Eich. Sang.). Chron. Sic.: copiosum exer¬ 
citum tam de regnicolis quam de Teutonicis congregare coepit. Chron. Ursp.: Multi namque de ultramontanis par¬ 
tibus quam de partibus illis Christiani et Sarraceni coadunati sunt ad imp., ut haberet maximum exercitum et 
fortissimum. Doch noch einmal bot er dem Papst Frieden. Eich. Sang.: Imp. ipse moram in Apulia faciens et 
congregans ad hostium regni repulsam exercitum copiosum, suos pro pace ad papam legatos misit, Eeginum videlicet 
et Barensem episcopos, nec non et magistrum domus Teutonicorum. — Qui cum in nullo profecerint, redierunt. Nun 
schritt der Kaiser zum Angriff. Imp. cum crucesignatorum exercitu contra clavigeros hostes properat in terram Laboris. 
Tunc d. Joh. de Columpna cardinalis sub specie afferendae pecuniae pro stipendiis exercitus ad papam vadit. Pelagius 
— et rex quondam Iheros.. cognito quod venturus erat Capuam imperator, rupta obsidione — Teanum se conferunt, 
ubi non absque timore suas acies ponunt a Caiatia discedentes. — Imp. cum fortunato crucesignatorum exercitu venit 
Capuam mense Sept. et ab ista parte Capuae Sarracenorum cuneos ordinavit seque Neapolim contulit aeris et gentis 
a civibus auxilium petiturus. — Pelagius — et rex quond. Iheros. — cum toto exercitu Minianum venerunt, et inde 
celeri fuga petierunt S. Germanum — sed acceleratus per nuntios S. Germani ad terram ipsam properat imperator; 
moxque papalis exercitus dissolutus, de S. Germano'exiens, gressu praepete in Campaniam est reversus. 
Der Legat Pelagius warf sich nach M. Cassino, welches er tapfer verteidigte. Doch hatte der Kaiser mit Ausnahme 
dieses Klosters und einiger anderen festen Punkte bis Ende October alle Plätze wiedergewonnen und ging mit harten 
Strafen gegen die Abgefallenen vor. Gleichwol griff er den Kirchenstaat nicht an, sondern entliefe das Heer und bot 
dem Papst aufs neue die Hand zum Frieden. Chr. Sic. p. 903: Volens itaque imp. hiemis austeritatem vitare, totum 
exercitum Teutonicum licentiavit et muneribus honoravit. Endlich gab der Papst nach und überschickte 10. Nov. die 
Vorschläge des Kaisers den Lombarden zur Begutachtung (H. B. HI, 169). Eich. Sang.: Magister domus Alaman¬ 
norum a papa rediens, laetos ad imp. rumores defert de compositione inter papam et ipsum. Idem quoque d. Thomae 
de Capua — cardinali obviam in Lampania vadit, cum quo ad imperatorem venit Aquinum cum forma concordiae, 
4 stante mense Novembris et eodem die cum ipso cardinale se contulit apud S. Germanum. In den rein kirchlichen 
Fragen zeigte sich der Kaiser durchaus nachgiebig. Chron. Ursp.: Nihilominus quoque omni tempore, quamdiu 
denuntiabat eum papa excommunicatum, beneficium absolutionis humiliter cum omni obedientia et devotione — 
postulavit. Super causis vero quae inter ipsum et papam versabantur, definiendis, advocavit principes Alamanniae, 
unter ihnen Leopold von Oestreich. Quibus advenientibus imperatore manente apud Capuam, tractatum est de pace 
et concordia inter imperium et sacerdotium et regnum Siciliae et absolutione imperatoris, multis aliis quoque median¬ 
tibus — Sane haec compositio, cum non posset perfici eo anno, dilata est usque in annum sequentem (Schluss 
der Chronik). 
Ueber die Vorgänge in Deutschland vgl. Chr. reg. Coi. p. 260: Papa — per omnes provincias publice 
mandat, imperatorem excommunicatum denuntiari, missis nuntiis et maxime Praedicatoribus ad id exequendum. 
Quorum unus, dictus Otto de carcere Tulliano legatione accepta in Teutoniam et Daciam mittitur, cuius intentio erat 
imperatoris gravamen procurare et super hoc consilium expetere Ottonis dicti ducis de Lunimburg -(Lüneburg). Sed 
idem Otto contra imperatorem renuit aliquid attemptare. Der Cardinal wurde nicht einmal in das Eeich gelassen. 
Ebd.: Legatus Leodium (Lüttich) — veniens, ab advocato Aquensi — et aliis fautoribus imperatoris fugatur. — 
Ueber Ludwig von Baiem Notae S. Emmerami Eatisb. SS. XVII, 575: Heinricus rex in tutelam Ludevici ducis B. a 
patre commissus, cum in transmarinis partibus esset pater positus, ut visum fuit optimatibus regni, non bene ab ipso 
duce procuratur, eo quod esset familiaris apostolico, patris sui circa terram s. laborem minus acceptanti, non ut 
amicum, sed ut extraneum suis interesse agendis noluit. Der Herzog hatte, obwol er seit dem Herbst 1227 sich im 
geheimen vom Kaiser losgesagt hatte, gleichwol den K. Heinrich nicht aus seiner Aufsicht entlassen. Der König 
wurde Weihn. 1228 in Hagenau durch den Abt von S. Gallen von der Verräterei des Herzogs unterrichtet, der nun 
als erklärter Feind den Hof des K. verlassen musste. Im Sommer 1229 griff ihn der König an. Ann. Scheftlar. 
SS. XVII, 339: Heinricus rex — partes ducis circa Danubium cum magno exercitu invadit, rapinis et incendiis devastat 
-— — Pace tandem inter ducem B. et regem H. circa 6 Kal. Septemb. facta usque in octavam b. Martini (18. Nov.), 
videns ipse dux, se nihil proficere in hoc quod contra imperium arma tulerat, pacem iterato quaesivit et impetravit; 
obsides regi dedit iurans, se a regno deinceps non recessurum in fide. Heinrich selbst sagt in seinem Manifest vom 
2. Sept. 1234: Cum Ludewicus olim d. B. domino et patri nostro opposuisset se cum suis fautoribus manifeste, nos 
collecto exercitu — terram suam hostiliter ingrediendo, coegimus eum, quod a vexatione et resistentia patris nostri 
destitit et cessavit. (Böhmer Eeg. Heinr. n. 352.) 
Die zu Schiedsrichtern ernannten deutschen Fürsten trafen Anfang d. J. in S. Germano ein. Vor ihnen 
führten mehrere Cardinäle die Sache des Papstes, Hermann von Salza imd ein Bischof die des Kaisers, der Bischof 
von Brescia die der Lombarden. Während der Verhandlungen starb der Herzog Leopold von Oestreich, der als 
Schwiegervater des K. Heinrich und als Freund des Papstes ein sehr geeigneter Vermittler war. Chron. reg. CoL
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.