Dev Bruderkrieg der Söhne Ludwigs des Frommen. 840 — 843. 
317 
meinschaftlich gegen Lothar und zwingen ihn zur Flucht nach 
Lyon.15 Teilung des Reiches zwischen Ludwig und Karl. Plün- 
n. 372) besetzt. Lothar wurde dadurch veranläfst, von Sens aufzubrechen. 
Qua quidem re sperabat, se et hos facile delere et hoc terrore sibi residuos 
subiugare maximeque Nominoium, Brittannorum ducem, suo subdere * domi- 
natui posse. Sed frustra haec omnia expleturus adiit, dum nihil horum ad 
effectum perduxit (vgl. über diesen erfolglosen Zug in die Grafschaft Maine 
auch ann. bertin.; dafs man aus der Weigerung Nominois, Lothar zu huldigen, 
nicht scliliefsen darf, dafs er Karl die Treue habe wahren wollen, erweist 
Meyer y. Knon au 37). Nam exercitus Karoli omnis ab eo salvus evasit, 
insuper ex suis neminem recepit; et Nomenoius omnia, quae illi mandaverat, 
insolenter sprevit. His ita se habentibus, repente nuntium accepit, quod 
Lodhuwicus et Karolus una cum ingenti exercitu alter alteri studeret. Cumque 
se undique rebus adversis circumseptum videret, maximo ambitu inaniter 
expleto, a Turones redire coepit et fatigato exercitu tandem fessus Franciam 
pervenit. Pippinus autem, quod se illi sociaverat, penitudine correptus, Aqui- 
taniam se recepit. Int.erea audiens Karolus, quod Otgariusr Maguntiae sechs 
ep., una cum ceteris Lodhuwico — transitum ad se prohibuisset, iter per 
tullensem urbem (Toiü) accelerans, Elisazam ad Zabarnam introüt (genauere 
Angaben über das Itinerar Karls geben die ann. bertin. 841: Karolus apud 
Parisios diutius diversatus, urbem Catalaunis, nativitatis domin. festum inibi 
celebraturus advenit. 842: Inde Trecas [Troyes] adiens, per alsensem pagum 
[nach Lebeuf das Ländchen Azois zw. Troyes und Bar s. A., nach Monod, 
Revue crit. 1872 p. 252 l’Auxois im alten franz. Hzt. Burgund, j. arrond. 
Avalion, dep. Yonne und arrond. Semur, dep. Cöte d’Or] et Tullum civita- 
tem, Arosegi saltu transposito, penes Argentoratum urbem fratri Hlud. con- 
iungitur); quod cum Otgarius didicisset, — litore rehcto abiit —, Nith. Ill, 4. 
Ergo 16. Kal. Maren (14. Febr. 842) Lodhuwicus (er hatte che am linken Ufer 
des Eheins gelegenen Städte, welche die Partei Lothars hielten, zuvor unter¬ 
worfen, ann. Buod. fuld.) et Karolus in civitate, quae olim Argentaria voea- 
batur, nunc autem Strazburg vulgo dicitur, convenerunt; et sacramenta, quae 
subter notata sunt, Lodhuwicus romana, Karolus vero teudisca liugua iura- 
verunt. Ac sic ante sacramentum circumfusam plebem alter teudisca alter 
romana lingua alloquuti sunt. Lodhuwicus autem, quia maior natu, prior 
exorsus sic coepit: ‘Quotiens Lodharius me et hunc fratrem meum post obitum 
patris nostri insectando — delere conatus sit, nostis; cum autem nec frater- 
nitas, nec christianitas, nec quodlibet ingenium — ut pax inter nos esset, 
adiuvare posset, tandem coacti rem ad iuditium omni])otenti3 dei detuhmus—. 
In quo nos — per misericordiam dei victores exstitimus; is autem victus una 
cum suis, quo. valuit, secessit. — At ille posthaec non contentus iudicio divino, 
sed hostüi manu iterum et me et hunc fratrem meum persequi non cessat; — 
C[uamobrem nunc necessitate coacti convenimus; et quoniam vos de nostra 
stabili fide ac firma fraternitate dubitare credimus, hoc sacramentum inter 
nos in conspectu vestro iiu'are decrevimus. Non qualibet iniqua cupiditate 
hoc agimus, sed ut certiores — de communi profectu simus; si autem —- 
sacramentum — violare praesumpsero, a subditione mea neenon a iuramento