246
Dritter Abschnitt,
tonen.0 Empfang einer Gesandtschaft des oströmischen Hofes:
abermalige Erneuerung des Friedens- und Freundschaftsvertrags,
faciendam animo intento, Hlotharium filium, imperii socium, Eomam mittere
decrevit, ut vice sua functus ea, quae rerum necessitas flagitare videbatur, cum
novo pontifice populoque romano statueret atque firmaret. Et ille quidem ad
haec exsequenda post medium Augustum in Italiam profectus est, — Hlotha-
rius vero iuxta patris mandatum Eomam profectus ab Eugenio pont. honorifice
suscipitur. Cui cum iniuncta sibi patefaceret, statum po'puli romani iamdudum
quorundam praesulum perversitate depravatum memorati pontificis benivola ad-
sensione ita correxit, ut omnes qui rerum suarum direptione graviter fuerant
desolati, de receptione bononun suorum, quae per illius adventum — provene-
rat, magnifice sint consolati. Y. Hlud. c. 38 SS. II, 628: Cum (Hloth.) de
his quae accesserant quereretur, quare scilicet hi, qui imperatori sibique et
Francis fideles fuerant, — perempti fueiint (s. o. 823e) et qui superviverent
ludibrio — haberentur, quare etiam tantae querellae adversus Eomanorum
pontifices iudicesque sonarent, repertum est, quod quorundam pontificum vel
ignorantia vel desidia, sed et iudicum — inexplebih cupiditate multorum praedia
iniuste fueiint confiscata. Ideoque reddendo quae iniuste ablata erant, Hlotha-
rjus magnam populo romano creavit laetitiam. Statutum etiam iuxta antiquum
morem, ut ex latere imperatoris mitterentur, qui iudiciariam exercentes potesta-
tem iusticiam omni populo — aequa lance penderent. Das Statut, dessen hier
gedacht wird, die s. g. constitutio romana s. Leg. S. II, I, 322 f. no. 161,
Mühlbach er 988. Sie trägt in den Codices die Überschrift: Capitula, quod
d. Hlotharius hup. tempore Eugenii pape instituit ad limina b. Petri ap. In¬
halt: c. 1: Constitutum habemus, ut omnes, qui sub speciali defensione d. apo-
stolici seu nostra fueiint suscepti, impetrata inviolabiliter iusta utantur defen¬
sione; quod si quis in quocumque lioc contemptive violare praesumpserit, sciat
( se periculum vitae suae esse incuxsurum. Nam et hoc decernimus, ut d. apo-
stohco in omnibus ipsi iustam observent oboedientiam seu ducibus ac iudici-
bus suis (d. h. seinen Beamten vgl. Giesebrecht I [4. A.], 864) ad iustitiam
faciendam. In hoc capitulo fiat commemoratum de viduis et orfanis Theodori
(s. o. 823°), Eloronis et Sergii (über die Persönlichkeiten imd Schicksale der
beiden Männer fehlt jede nähere Angabe, vgl. Simson I, 228 n. 6). c. 2.
verbietet bei der gesetzlichen Strafe für die Zukunft die ‘ depr^edationes ’, wie
sie seither bei Lebzeiten oder beim Tode eines Papstes zu erfolgen pflegten.
Quae autem retro (in früherer Zeit) actae sunt, placet nobis, ut per disposi-
tionem nostram fiant legaliter emendatae. c. 3: Volumus, in electione pontificis
nullus praesumat venire neque liber neque servus, qiü aliquod impedimentum
faciat illis solum modo Eomanis, quibus antiqiütus fuit consuetudo concessa
j per constitutionem sanctorum patrum ehgendi pontificem. Zuwiderhandelnde
sind mit Yerbannung zu bestrafen, c. 4: Volumus, ut missi constituantur de
parte d. apostohci et nostra, qui amiuatim nobis renuntiare valeant, qualiter
singuh duces et iudices iustitiam faciant populo et quomodo nostram constitu¬
tionem observent. Qui missi — primum cunctos clamores, qui per neglegen-
tiam ducum aut iudicum fueiint inventi, ad notitiam d. ai>ostolici deferant et
ipso unum e duobus ehgat: aut statim per eosdem missos fiant ipsae necessi-
