Full text: Mit 3 Holzschnitten (Bd. 2, [Schülerband])

177 
Platt segget wi Utrauhn“ datau). 
Da räkeln sei sek up der Eren 
Un dehn dei en vertehren. 
Et was dei Plocken von den Moͤrgen; 
Da bruken) sei nich tau besorgen, 
Dat einer sek daran verfratt, 
Un wenn hei'n ok up einmal att. 
Doch soll dei Rauh' nich lange wahren, 
Dennt' keimen querfeldin ue 
Un anner Pervolks?) angejaget, 
As herr dei Kerls dei Duwel plaget. 
Dat ging sau hastig un geswind: 
As böoͤste) ober't d dei Wind. 
Sei melle wat an den General, 
Un nu erklung denn up emal 
In Ilh) dei Raup; „An die Gewehre!“ 
Wie hille) harrn't dei Offzere! 
Sei grölen in den Batalljonen: 
„Chargir'n! ln mit Patronen!“ 
Potts Kuckuck! deh dat frischet Leben 
Den mäuen, slappen Knoken geben! 
Ok Krischan Pampel dachte nich mehr 
An sine Blasen un anner Beswer; 
trample, as wöre von Hörn ) sin Faut — 
ei Minsche kann alles, dat hett, wenn hei maut. 
Heidscher⸗Geschichlen 
Von G. Müsller⸗Suderburg. 
(Fortsetzung.) 
XI. Dormit en jeder marken deit, 
Wo de Wind herweit, wo de Weg hengeiht. 
Ick kann de Lüd nich liden, 
De ümmer quarig sind. 
Schickt denn uns' Herrgott blot Wulken? 
Und sind wi denn nich sin Kind? 
Ol achter de dicksten Wulken 
Blänkert de hellste Sünn. — 
De richtigen Keerls de strampelt 
Sick laächend dör dick un dör dünn! 
XII. Vertellers von en dicken But. 
To Hagenhop oll Föster Kruk 
De het en ganz gewaldigte Buk. 
Nbrauchten. ) Pferdevolk — Kavalleristen. ) bürstete Sfegte. 
9 Eile. ) eilig. ) Horn. 
Nieders. Volksbuch 1I. 
12
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.