Königtum Pippins. 752 — 768.
7
subrogavit, et presbiteris ac diaconibus (folgen die Namen) — officio praedi-
Nach längerem Aufenthalte begab sieb. B. zu seinen in Deutschland
gelegenen Kirchen zurück, brachte hier den Winter zu und war im Frühjahr
wieder in Friesland. Hiervon berichtet nur Eigil V. Sturmi c. 15. SS. II,
p 372. Fortsetzung der in der Anm. angef. Stelle; inde post multum temporis
migrans sospes ad suas in Germaniam pervenit ecclesias. Sequenti vero anno
(754 s. u.) iterum ad aquosa Fresonum pervenerat arva etc. 'Willibald weifs
von dieser Unterbrechung des Aufenthalts in Fr. nichts. Er berichtet p. 464
weiter: lam quidem secus ripam fluminis quod dicitur Bordne, quod est in
confinibus eoram, qui rustica dicuntur lingua Ostar et Westeraeche (der
BoomfLufs, der Westfriesl. in Ostrachia und Westrachia scheidet), suorum tan-
tum stipatus clientum (bewaffnete Begleiter, nachher heifsen sie pueri. A gl.
Waitz, Vfg. TV, (2. A.), 275 n. 4.) numero, erexit tentoria (bei Dokkum — loco
qui Dockinga dicitur. Presbyt. traiect. Vita S. Bon. Jaffe III, 506). Sed quia
festum nuper baptizatorum ab episcopo manus inpositionis et confirmationis neo-
phitorum diem (nach der einleuchtenden Umstellung Oelsners 169 n. 3) populo
praedixerat iam longe lateque disperso ad propiiam unusquisque reversus est
domum, ut — praedistinato confirmationis eorum die praesentarentur. Lum
autem praedictus dies (5. Juni, quarto post Kalendas Iunü mensis die Presb.
trai. 506.) inluxisset et aurora lucis, orto iam sole, prorumperet, tune etiam
versa vice pro amicis inimici et novi denique lictores pro noviciis fidei culto-
ribus advenerant hostiumque ingens in castra vibrantibus armis astata (hast.)
et scutata inrueret multitudo. Tune repente ex adverso pueri (die oben erwähn¬
ten clientes) e castris prosilientes utrubique se armis inpetunt et sanctos post-
modum martyres — defendere gestiunt. Sed vir dei statim, audito tumultuan-
tis turbe inpetu, accito ad se clericorum clero, sumptis sanctorum reliquiis,
quas secum indesnienter habere consueverat, e tentoiio procedit. Et eonfestim
increpando pueris pugne interdixit certamen. (Folgt der jedenfalls erdichtete
■Wortlaut seiner Reden an die pueri und dann an die geistliche Begleitung, in
denen er zum heldenmütigen Tode ermahnt.) p. 465: Cumque tali doctrinae
hortamentö discipulos ad coronam martyrii affabüiter incitabat, eonfestim fui’ens
super eos paganorum tumultus cum gladiis cunctaque militiae armatura inruit
et felici sanctorum cede corpora cruentavit. Mit Bon. erlitten alle seine Be¬
gleiter den Märtyrertod, unter ihnen Bischof Eoban von Utrecht, die Namen
der übrigen 9 Geistlichen bei 'Will. 463 f. Näheres über den Tod des Bon.
berichtet Presb. traiect. V. S. Bon. 506: Mihi autem in eadem regione scisci-
tanti de eo, si quid scribere possem, relatum est: adhuc superstitem esse
quamdam mulierem sed iam valde decrepitam, quae iureiurando asserebat, se
decollationi müitis Christi fuisse praesentem. Dicebatque, quod cum gladio
feriendus esset, sacrum evangelii codicem capiti suo imposuerit, ut sub eo
ictum percussoris reciperet eiusque praesidium haberet in morte, euius lectio-
nem dilexerat in vita. Dies Evangelienbuch wurde noch im 11. Jahrh. zu
Fulda gezeigt. S. Othlonis V. S. Bonif. Jaffe HI, 503.
Die Mörder plündern nun Zelte und Schiffe aus, schleppen die Bücher¬
kisten und Reliquienschreine fort, in der Hoffnung, Gold und Silber darin zu
finden. Nicht lange bleibt ihre That ungestraft. Als die Kunde von dem
Ereignis per pagos ac vicos omnemque provinciam volitaret, repente christiam