94 
Mundartliche Dichtung 
Nu bün ick oft, ick kann nix mihr, 
min Hand un Arm is swack. 
all lang liggt Wendelk in bei Jr; 
ick möcht man, dat ick bi er wir; 
3v ick war all gor to sack. 
Ick möcht, dei Jäger keem un sär: 
Na, kumm man her un säuk, 
wenn morrn den Block sei sag, söß Brär 
(dat is all, wat di nörig deer) 
35 ol Mann, di ut des Eik! 
3. Ick mein man so. 
Up Maidag wör ick achtein Johr — 
ne, wo de Tit henlöppt! 
un föftig sünd för mi noch dor, 
wenn recht dei Kukuk röppt. 
5 Un Hans, je dei hett loßt sick fri 
un deint nu bi de Burn; 
hei kriggt nu ball sin Bäuneri — 
wo lang will dat noch durn! 
Hei deit sick nah ne Brüt all üm; 
io wän hei sick wol recht nimmt? 
Dat kämmt oft gor tau narrsch herllm — 
wän weit, wo dat noch kämmt! 
Dat Best, dat is mi ümmer recht; — 
wän weit, wat ick denn doh, 
15 wenn hei — na, ick heww nix nich seggt — 
ick — na, ick mein man so! 
4. Prost Nijohr! 
Dor singt jo van den Momstirn wat 
dor van dei Landstrat her; 
kik, Mudder, is dei Krendschaul dat? 
Hans, mak de Dur up er! 
5 Un wän uns hüt Prost Nijohr bringt 
un dorto so 'n schön Leid uns singt, 
in Gottes Jesu Nam 
is hei mi hir willkam. 
Un, Mudder, gah man hen un hal 
er orig Brot un Speck, 
un stell en Kraus mit Warmbier mal 
in 't Rühr er inne Eck; 
dau ok en beten Honnig mank — 
bei Snei liggt deip dei Landstrat lank, 
dei Jungs sünd halw verklamt; 
twei Mil sünd 't, dei sei kamt. 
Lang cewerst irst den Slcetel her, 
den Slcetel to min Schapp! 
Ick mein, en Daler gäw wi er, 
en Markstück wir to knapp. 
Dei Rogg, dei lohnt un stiggt in'n Pris; 
süh, dorför bün ick Schult, Lowis! 
Dat weißt du, Mudder, jo — 
wat schürrst den Kopp du so? 
Na, Jungs, nu haalt ens orig ut, 
as wir 'ck de Suprindent, 
recht ute Bost un vull un lut 
van Anfang bät to End! 
Dat dei Kalfakter Takt recht hölt 
un nüms nich ut de Tonort füllt, — 
dat Moll mi nich versitt — 
paßt up, ick sülm sing mit! 
Süh, dat het orig woll mi dahn; 
dat heit 'ck mi noch en Leid! 
Un as dat gähn fall, hett dat gähn, — 
man Jungs, dat ji dat weit 
un achtet Uhr jug schriwt: dat Moll, 
dat güng noch nich so, as dat soll, 
ji trökt to vull van 't Ledder! 
Na, cewer 't Johr kamt wedder! 
2. 28. in der Erde. 30. gebrechlich. 31. sagte. 32. suche. 33. wenn sie morgen 
sägen .. sechs Bretter. 35. aus dieser Eiche. 3. 2. wie die Zeit hinläuft. 4. ruft. 
5. hat sich (bei der Aushebung) freigelost. 7. Büdnerei. 9. Er tut sich bereits nach einer 
Braut um. 12. wer weiß, wie. 16. nur. 4. 1. etwas vom Morgenstern. 3. die 
Kurrendschule. 4. mach' ihnen das Tor auf! 6. dazu. 10. ordentlich. 11. Krug. 
12. Ofenröhre — freier Raum im Kachelofen zum Wärmen. 13. tu auch ein bißchen H. 
dazwischen. 14. entlang. 15. halb erfroren. 16. die sie herkommen. 17. aber 
erst den Schlüssel. 18. zu meinem Schaft. 24. schüttelst. 25. holt aus. 26. als 
wär' ich der Superintendent. 27. aus der Brust. 29. Vorsänger. 30. niemand. 
31. das „Moll" mir nicht versitzt (nicht falsch einsetzt). 32. selbst. 36. nur, aber, daß 
ihr das wißt. 38. hinters Ohr euch sch. 39. zieht, zogt vom Leder.
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.