78 
Volkslieder um 1530 
Hoff, zeit werd es wol enden, 
10 hoff, glück werd kommen drein, 
sich in als guts verwenden, 
herzliebstes Elselein! 
8. 
Es warb ein schöner jüngling 
über ain braiten see 
umb aines königs tochter, 
nach lieb geschah im wee. 
5 Ach Elslein, holder bule, 
wie gern wer ich bei dir! 
van nacht sal een fackel hier braunen, 
de see to belüchten vdr di." 
Der was ook een falske nunne, 
io dee sleek sück ganz sacht na de stee 
un dampte dat lucht hum tomaal uut: 
de königssohn bleev in de see. 
De dochter sprak to de moder: 
„min harte dat deit mi so wee, 
i5 laat mi in de lucht gaan to wandeln 
an de kante van de see." 
„Do dat, min leevste dochter, 
doch dürst du alleen nich gaan; 
weck up din jüngste broder 
20 un den laat mit di gaan!" 
„Och nee! min jüngste broder 
dee is so wild, dat kind, 
dee schütt na alle de vögels 
dee an de seekante sünt; 
25 Un schütt he dann alle de macken, 
de wilden let he gaan; 
dann segt gliek alle lüde: 
dat het dat königskind daan!" 
„Doch dochter, leevste dochter, 
so alleen dürst du nich gaan, 
weck up din jungeste sllster 
un de lat mit di gaan." 
„Och nee! min jüngste süster 
is noch ein spölend kind, 
35 dee löpt na alle de blöömtjes, 
dee an de seekante sünt, 
so fließen zwei tiefe waßer 
wol zwischen mir und dir. 
0. 
Da schreib er ir herüber 
einen freundlichen gruoß, 
da bot sie im Herwider, 
sie wolt es gerne tuon. 
Nun gsegn euch, vater und mnoter, 
ich spring auch in den see; 
es sol umb meinetwillen 
ertrinken keiner me. 
Un plükt se dann alle de roden, 
de mitten let see staan, 
dann segt gliek alle lüde: 
dat het dat königskind daan!" 
De moder gunk na de karke, 
de dochter gunk an de see; 
se gunk so alleen un so trürig, 
dat harte dat dee hör so wee. 
„O sisker, min gode fisker, 
du fügst ik bün so krank; 
du kaust und most mi helpen; 
sett ut din netten to sank! 
Hier hebb ik min leevste verloren, 
wat ik up erden had, 
doch riek wil ik di maken, 
kaust du upsisken den schat." 
„„„Vör ju wil ik dage lank sisken, 
verdeend ik ook niks als godslohn.""" 
Un smeet sin netten in't water; 
wat funk he? — den königssohn! 
„Daar fisker, leeveste sisker, 
daar nimm din verdeende lohn: 
hier hest du min goldene ketten, 
un mine demantene kroon." 
See nam hör leeost in hör armen 
un küsde sin blecken mund: 
„o traue mund, kunst du spreeken 
dan morde min hart weer gesund!" 
See drükde hüm fast an hör harte, 
dat harte dat dee hör so wee, 
un langer kun see nech leeven, 
und sprunk mit hüm in de see. 
10. Stelle. 15. Luft. 25. zahmen. 52. Schatz. 55. warf. 63. treuer, trauter 64. wieder.
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.