8 
8. \Yr6bel i kon. 
W, Koniku, ty masz owsa tak bardzo obficie; 
Nedzne jest w zimnej porze na ziemi me zycie. 
Ach, dajze mi ziarneczko jedno, albo dwoje: 
Bedziemy niezawodnie sytemi oboje. 
H. Bierz, smialy ptaszku, jestci tu vv tym ¿fobie 
Do mej sytosci dosyc, dose i tobie. 
Zywi^c sitz razem do sw6j ch^ci, wtedy 
Nie mial ni konik, ni wrobelek biedy. 
Gdy lato przyszlo, gorqce i suche, 
A gdy przywiodlo nie jedne zlq much$: 
Nie dbajqc wrobel na zarliwych much brz^ki, 
Po sto ich chwytal — a koh byl bez meki. 
* * 
Kto nie jest litosciwym, 
Nie godzien bye szczesliwym. 
#♦ Piesn przy kol^bce. 
&pij spokojnie, mile dzieci^I wszak Aniolowie strzegj 
cie. Patrz^c na twarz Wszechmocnego strzeg^ twego 
snu sfodkiego. 
Gdzie spisz, masz lepsze lezenie, niz Zbawca, co 
spas na sianie, w stajni ciemnej, w zfobie twardym. T 
odpoczywasz w fozku sw6m. 
We snie nikt nie szkodzi tobie; Jemu tysi^c wrogofl 
w zlobie grozifo. Ty bez trudnosci zyjesz, lecz On by 
w ci^zkosci. 
Niech Bog matke tw^ przezegna, niech wzrostu tobie 
przymnaza, byg Jezusa w poboznosci nasladowal i w mq* 
drosci. 
Niech citz laski Swej swiatfosci^ napefnia, bys wszeffl 
wonnosci^ byl i drzewem pozytecznem, Bogu twemn 
ukochanemu