99 
57. De Eddelmann un de Bur. 
v. Harten und Henniger. 
ar is mal'n Eddelmann weß, de hett twe Schimmels hatt, 
un'n Bur'n is dar weß, de hett uk twe Schimmels hatt. 
Nu hett de Eddelmann so geern all veer hebb'n wullt, 
m un de Bur hett uk so geern all veer hebb'n wullt. Do makt 
—All se sick af, se wüllt sick wat vertell'n, un de denn toeers secht: 
„Dat's Lögen“, de hett verspelt. Nu geiht't Vertell'n je los. 
Toeers fangt de Eddelmann an. He hett Röben hatt op sin'n 
Kamp)), secht he, un dar is een so'n grot Röw mank weß, de hebbt söben 
Mann to Wag' börn?) müßt. „Oha,“ secht de Bur, „dat weer awer'n 
Röw!“ „Nu hebbt se ehr to Hus föhrt“, secht de Eddelmann, „un hebbt 
ehr aflad't. Un nu hebbt se'n ol Sög') hatt, de hett dar ümmer vun 
freten. Mal ins hebbt se de Sög' verlarn hatt und hebbt dar ümmerlos 
na söcht. Do hebbt se ehr toletz in de Röw funn'n, dar hett se sick so wit 
rin freten hatt un hett dar mit söben Farken') in seten.“ 
„Oha,“ secht de Bur, „dat weer awer'n Röw!“ — 
Darup fangt de Bur je an to vertell'n. Em hett drömt, secht he, he 
weer dot bleben un weer in'n Himmel kam'n. Da hadd' dar linker Hand 
den Eddelmann sin Mudder seten und hadd' Gös's) hött, un rechter 
Hand hadd' den Eddelmann sin Vadder seten und hatt Swin hött. 
„Dat's Lögen!“ secht de Eddelmann. 
„Ja,“ secht de Bur, „Lögen schüllt't uk sin; all veer Schimmels 
sünd min!“ 
Nu is de Eddelmann je so falsch weß op den Bur'n, dat de all 
veer Schimmels kregen hett, un he lurt dar op, wo he em dat mal wa' 
trüch betahl'n kann. 
Nu geiht he mal in't Holt op'e Jagd, de Eddelmann. Do springt 
dar'n Hasen vör em op, un de Eddelmann schütt achter den Hasen her. 
De Has' löppt na de Koppel?) rop, wo de Bur grad' bi to harken is, un 
lik) op den Bur'n to. Do nimmt de Bur sin'n Harkenstöhl und lecht so 
op den Hasen an, as wenn he em dar mit dot scheten will. Un böz! 
fall't de Has' vör em hen un is dot. 
Do meent de Bur, he hett em dot schaten. Un he besücht sin'n 
Harkenstöhl un secht: „Dat hadd keen dacht, dat dat dar rut gahn hadd'!“ 
Nu ward de Eddelmann je bös' un secht to den Bur'n, dar mutt he 
Straf vör hebb'n, datt he em den Hasen dot schaten hett. Un he schall 
hen na'n Sloß kam'n und schall Prügels hebb'n. 
1 
) Feld. ) heben. *) Sau. ) Ferkeln. ) Gänse. ) Acker. ) gerade. 
7 *