252
litt brüllt NU möglich: „Wach' heraus!"
Un Unt'roffzir un Attolleristen
Un Leutnant, allens stört't herut.
De Leutnant fröggt: „Was ist denn los?
Schildwache, wie? — Was gibt's? — Was ist denn?"
Un Hanning süht so stündlich ut,
Un seggt: „Ne, hir is nicks gescheihn.
Herr Leutnant, ne, ick reep man bloß,
Min Mudding wull't doch ok mal seihn."
Na, nu geiht denn de Leutnant los,
Un wenn so'n Leutnant richtig schellt:
„Ein Himmel-Donnerwetter-Kreuz-
Millionenheilig Schwerenot!" —
Denn bewert unner em de Welt,
Un knicken, knacken, knastern, deiht s'!
Acht Wochen lang bi Water un bi Brod
Un Standrecht, Kugel, streng' Arrest
Un teihn Iohr Festung sünd dat Best,
Wat uns' lütt Hanning kriggt tau hüren. —
Taum Glücken crwerst müßt't passiren,
Dat de Großherzog dortau kem:
„Was gibt es denn, von Donnerström?"
De Leutnant nu, in vullen Iwer,
Bertellt dat Stück von Hanne Knaken,
Un wat hei Gruglichs hadd verbraten;
Dünn fängt Paul Friedrich an tau lachen
Un seggt tau em: „Hier lernen Sie, mein Lieber
Aus jedem Holz ist ein Apoll zu schnitzen,
Aus jedem ist ein Held zu machen,
Ein jeder Stand hat seinen alten Fritzen
Und Cäsar und Napoleon;
Selbst aus 'm Schneider hat man schon
Den Helden sich entpuppen sehn,
Wie es zu Fehrbellin geschehn;
Doch wat en Scheper is, dat bliwwt en Scheper."
Un Hanne Knaken 'ranne rep 'e:
„Gah man taurügg nah Hahnen-Liepen,
Du kannst dor wedder Lämmer gripen."