Full text: Poesie und Prosa aus dem 16., 17. und 18. Jahrhundert

Simon Dach. 5 
3. Anke van Tharaw mihn Rihkdom, mihn Goet, 
Du mihne Seele, mihn Fleesch on mihn Bloet! 
4. Quoͤm' allet Wedder glihk oͤn ons tho schlahn, 
Wy syn gesoͤnnt by een anger tho stahn. 
5. Kranckheit, Verfaͤlgung, Bedroͤfnoͤs on Pihn, 
Sal vnsrer Loͤve Vernoͤttinge syn. 
6. Recht as een Palmen-Bohm aͤver soͤck stoͤcht, 
Je mehr en Hagel on Regen anfoͤcht, 
7. So wardt de Loͤw' oͤn ons maͤchtich on groht 
Doͤrch Kryhtz, doͤrch Lyden, doͤrch allerley Noht. 
8. Woͤrdest du glikh een mahl van my getrennt, 
Leewdest dar, wor oͤm dee Soͤnne kuhm kennt, 
9. Eck woͤll dy faͤlgen doͤrch Woͤler, doͤrch Maͤr, 
Doͤrch Mß, doͤrch Ihsen, doͤrch fihndloͤcet Haͤhr. 
10. Anke van Tharaw, mihn Licht, mihne Soͤnn, 
Mihn Leven schluht oͤck oͤn dihnet henoͤnn! 
11. Wat oͤck geboͤde, wart van dy gedahn, 
Wat oͤck verboͤde, dat laͤtstu my stahn. 
12. Wat heft de Loͤve daͤch ver een Bestand, 
Wor nicht een Hart oͤß, een Mund, eene Hand, 
13. Wor oͤm soͤck hartaget, kabbelt on schleyht 
On glihk den Hungen on Katten begeyht. 
14. Anke van Tharaw, dat war wy nich dohn, 
Du boͤst mihn Dyhfken, mihn Schahpken, mihn Hohn. 
15. Wat oͤck begehre, begehrest du ohch, 
Eck laht den Rack dy, du laͤtst my de Brohk. 
16. Dit oͤß dat, Anke, du soͤteste Ruh, 
Een Lihf on Seele wart vht oͤch on Du. 
17. Dit mahkt dat Lewen tom Haͤmmlischen Riht, 
Doͤrch Zancken wart et der Hellen gelihk.
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.