fullscreen: Zeittafeln der Deutschen Geschichte im Mittelalter von der Gründung des fränkischen Reichs bis zum Ausgang der Hohenstaufen mit durchgängiger Erläuterung aus den Quellen

Das deutsche Reich an der Spitze des Abendlandes 919 —1254. 
89 
1147 
1147 
Richter, 
nach Deutschland, tritt den Judenverfolgungen entgegen und bestimmt auf dem Reichstag zu 
Speier den König Konrad und zahlreiche Fürsten zur Annahme des Kreuzes (December). 
Wachsender Umfang der Kreuzzugsbewegung. Vereinbarung zwischen den Königen von Deutsch¬ 
land und Frankreich. Auf dem Reichstag zu Frankfurt (März) wird Konrads Sohn Heinrich 
incipiunt Ita accepto a rege sub iureiurando promisso 3000 librarum in pondere, castrum sibi reddunt ipsique ad 
propria redeunt. Rex autem — ducem Noricum babens suspectum hostem denunciat exercitumque maximum — col¬ 
ligit. Ebd. c. 32: Igitur rex ad portam Moesiam (die Pässe bei Wieselburg) 70 pugnatorum milia yel amplius habens 
erupit in campoque inter praef. portam et fluvium Litahe — castra posuit. Dux etiam cum suis non longe ex altera 
parte eiusdem fluvii — castra metatur. An der Fischa machte er sich zum Kampfe bereit. Am 11. Sept. kam es 
zur Schlacht, in der Heinrich nach anfänglichem Vorteil besiegt wurde: Iamiam Ungari de fuga cogitant — ecce 
Teutonici qui in posterioribus alis ducem suum sequebantur, fugam ineunt, duce ignorante —. Barbari tunc primo 
vires sumunt ducique tanquam a suis destituto circumfunduntur. Dux tum demum terga hosti dare compeditur ac 
— belli periculis exemptus, in vicinum oppidum Vienis (Wien) — declinavit. Ungari usque ad praed. fluvium tan¬ 
tum Viscahe (Fischa) hostes persequentes, ad propria redeunt. Cecidit in hoc proelio virorum nobilium et illustrium 
pars magna, vulgi vero multitudo innumerabilis. — 
Ueber die Kreuzzugsbewegung Otto Fris. c. 39: Igitur innumerabilibus in occid. Gallia — excitatis 
Bemhardus — orientale Francorum regnum aggredi disponit, tam ob hoc, ut animum principis Romanorum — ad 
accipiendam crucem emolliret, quam ut Radolfo, occasione Iudaeorum crebras seditiones populo contra dominos suos 
moventi, silentium imponeret. Audiens hoc princeps generalem curiam — apud Spiram indixit (Dec. 1146). Quo 
veniens praedictus abbas principi cum Friderico fratris sui filio aliisque principibus et viris illustribus crucem acci- 
pere persuasit, plurima in publico vel occulto faciendo miracula. Der König lehnte wiederholt Bernhards Auffor¬ 
derung ab, bis er, von dessen kühner Beredtsamkeit im Dom zu Speier öffentlich bestürmt, ganz plötzlich sich ent¬ 
schloss. Er schreibt später an den Papst: Spiritus sanctus qui repente venire consuevit, nullas — moras nos habere 
permisit, sed mox, ut cor nostrum mirabili digito tetigit, ad sequendum se sine ullo morae intervenientis spatio totam 
animi intentionem impulit. Otto Fr. fährt fort: in Maguntiam quoque veniens Radolfum in maximo favore populi 
morantem invenit. — eum ut — in coenobium suum (Clairvaux) transiret, induxit, populo graviter indignante et, nisi 
ipsius sanctitatis consideratione revocaretur, etiam seditionem movere volente. In alle christlichen Länder verbreitete 
nun Bernhard den päpstlichen und seinen eigenen Aufruf mit ungeheurem Erfolg. Ueberall sammelten sich in 
Massen die Kreuzfahrer. Der Bürgerkrieg in Deutschland verstummte, Otto Fr. G. I, 39: repente per dexteram 
Excelsi tanta facta est mutatio, ut sopitis omnibus his bellorum tempestatibus in brevi totam terram 
quiescere et innumerabiles ex Gallia et Germania contra inimicos crucis, crucibus acceptis, militiam profiteri cerneres. 
Auf dem Reichstag zu Regensburg (Febr. 1147) nahmen das Kreuz (ebd. c. 40) tres episcopi, videlicet 
Heinricus Ratisponensis, Otto Frisingensis, Reginbertus Pataviensis et dux Noricorum Heinricus, frater regis, de 
ordineque comitum, nobilium, virorum illustrium innumerabiles. Tanta enim, mirum dictu, praedonum et latronum 
advolabat multitudo, ut nullus sani capitis hanc tam subitam quam insolitam mutationem ex dextra Excelsi provenire 
non cognosceret. Schon vorher hatte Graf Welf das Kreuz genommen, was für die Ruhe im Reich von grofser 
Bedeutung war, bald folgten die Fürsten und Gröfsen von Böhmen, Steiermark, Kämthen. Saxones vero, quia quas¬ 
dam gentes spurcitiis idolorum deditas vicinas habent, ad orientem proficisci abnuentes, cruces ibidem easdem gentes 
bello attemptaturi assumpserunt. (S. u.) Bemerkenswert ist die strenge Verurteilung der Kreuzzugsbewegung bei 
manchem Zeitgenossen. Vgl. Ann. Herbip. 1147: perrexerunt quidam pseudoprophetae — qui inanibus verbis 
Christianos seducerent, et pro Iherosolimorum liberatione omne genus hominum contra Sarracenos ire vana prae¬ 
dicatione compellerent. Quorum praedicatio tam enormiter invaluit, ut votiva quadam concordia omnes fere regionum 
habitatores velut ad commune excidium sponte se offerent et non solum plebeii viri, verum etiam reges, duces, mar- 
chiones et reliquae — potestates, obsequium se deo praestare putantes, adiunctis in hunc ipsum errorem epis¬ 
copis — ceterisque ecclesiae ministris ac praelatis, in inmane periculum animarum et corporum se praeci¬ 
pitare gestirent. — Currit ergo indiscrete uterque hominum sexus, viri cum mulieribus, pauperes cum divitibus, 
principes et optimates regnorum cum suis regibus, clerici, monachi cum episcopis et abbatibus. — Erat autem diversa 
diversorum intentio. Alii namque rerum novarum cupidi ibant .pro novitate terrarum consideranda; 'alii quibus 
egestas imperabat — pro paupertate relevanda; alii qui premebantur aere alieno, vel qui debita dominorum 
cogitabant relinquere servitia, vel etiam quos flagitiorum suorum merita expectabant supplicia, simulantes 
se zelum dei habere etc. Aehnlich urteilt Gerhoh von Reichersperg. — 
Mit dem König von Frankreich wurde der Weg des deutschen und franz. Heeres durch Ungarn und das 
byzantinische Reich vereinbart. Die Deutschen sollten voranziehen und zu Constantinopel sich mit den nachkommen¬ 
den Franzosen vereinigen. Auf dem Tage zu Frankfurt im März 1147 setzte der K. eine Reichsvertretung ein. Otto 
Fris. Gesta I, 43: At Conradus — Franconfurde — generalem curiam celebrat ibique filio suo Heinrico adhuc 
puero rege per electionem principum constituto, in palatio Aquis eum — regem inungi et coronari iubens regni 
participem legit. Hier erschien Heinrich d. Löwe ducatum Noricum — iure hereditario reposcens. (Seine Mutter 
Zeittafeln.
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.