4
Erster Abschnitt.
unci der Königin zu S. Denis durch, den Papst (28. Juli), welcher die
Franken zur Treue gegen Pippins Dynastie yerpfliehtet.b Heerfahrt
Franciam, adiutorium et solatium quaerendo pro iustitiis (die Ge¬
rechtsame) s. Petri; similiter et Carlomannus, monachus et germanus — regis,
per iussionem abbatis sui (von Monte Oassino, zu dem langob. Benevent gehörig,
also in Aistulfs Interesse tbätig) in Franciam venit, quasi ad conturbandam
petitionem apostolicam. Er wurde im Frankenreiche festgebalten und starb
755 zu Vienne, seine Söhne kamen ins Kloster (ann. lauresh. a. a. 753).
Näheres über den Empfang des Papstes V. Steph. 25. 26: P. in palatio suo in
loco Ponticone ad fere trium millium spatium descendens de equo suo cum
magna hu militate terrae prostratus una cum coniuge et filiis et optimatibus
papam suscepit, cui et vice stratoris (über diese auf alter Sitte beruhende
Höflichkeitsform vgl. Oelsner 127 n. 4) usque in aliquantum loci iuxta eins
sellarem properavit. Tune cum hymnis et canticis ad praef. palatium pariter
et cum rege omnes profecti sunt VI. ian. die. Ibique intus oratorium conse-
dentes mox papa regem lacrymabiliter deprecatus est, ut per pacis foedera
causam b. Petri et reip. Romanorum disponer’et, qiü de praesenti
iureiurando papae satisfecit, omnibus mandatis eius — sese totis nisibus ob-
audire et, ut illi placitum fuerit, Exarchatum Eavennae et reip. iura
seu loca reddere modis omnibus. Der Papst begab sich nach S. Denis
(s. o.). Auf der Reichsversammlung zu Carisiacum (Quierzy, kgl. Villa
a. d. Oise, unweit Noyon) Beratung über Ausführung der dem Papst gemachten
Zusagen. V. Steph. 29: Rex congregans proceres regiae suae potestatis et eos
tanti patris ammonitione imbuens statuit cum eis quae sernel ima cum papa
decreverat perücere. In einer verlorenen Urkunde wurde dem Papst die
Wiederherstellung der ‘iustitia b. Petri’ versprochen, d. h. des rechtmäfsigen
Eigentums der röm. Kirche, der zahlreichen durch die Einfälle der Langobarden
geschädigten oder geraubten Patrimonien der Kirche in Italien, wie wir sie aus
deni A erzeichms päpstlicher Güterverleihungen des Kardinal Deusdedit kennen.
(Oelsner 131). Cod. Car. n. 6: iustitiam b. Petri in quantum potuistis, exigere
studuistis et per donationis paginam restituendam confirmavit bonitas
vestra. Zur Frage nach den Schenkungen der Karolinger an die Päpste
s. Exciu's I. in der 2. Hälfte dieser Abteilung.
b) Alteste imd auch ausführlichste Nachricht über die bis dahin nicht
gebräuchlich gewesene Salbung die sog. clausula de Pippino, 767 verfasst.
(Mabillon, Dipl. 384, Bouquet V, 9): P. — per auctoritatem — Zach, papae
et unctionem — per manus b. sacerdotum Galliarum et electionem omnium
Franchorum HI annis antea in regni solio sublimatus est. Postea per manus
eiusdem Stephani pont. die uno in — martyr um Dionysii, Rustici et Eleutherii
ecclesia — in regem et patricium ima cum pd. filiis Carelo et Carolomanno —
unctus et benedict.us est. In ipsa ecclesia — Bertradam — pontifex benedixit —;
simulque Francorum principes benedictione -— confirmavit et tali omnes inter-
dictu et excommunicationis lege constrinxit, ut nun quam de alterius lum-
bis regem in aevo praesumant eligere, sed ex ipsorum etc. Es galt
das Erbrecht der Pippiniden (über Karlmann und seine Söhne s. o. 754a)