180 
as dat verdammte Swingehaud’ 
for de por Groschen, dei ein kriggt." 
Na, dat was gaud! Sei steken beid’ 
20 ’ne Pip Toback sick in 't Gesicht. — 
Toback tau rolen, is for so ’ne Bengels 
en grot Plesir, dat is gewih, 
un wenn dat ok man Tüftenstengels, 
un wenn dat ok man Feldkeem is. — 
25 Sei rosten nu woll, will und bet 
un miren beid’ recht in ehr Fett 
un freu’ten sick, dat sei noch gor nich natt, 
vertellten sick von bit und dat: 
Wo oft sei in de Appeln stegen, 
30 wat sei des Middags hadden eten, 
wat sei des Dags an Taubrod kregen, 
wat ehren Herrn sor Scham sei reten: 
wat Jochen sad', un wat sad’ Filen, 
un wat sei sülwst dunn seggt, un wat sad' Dürt, 
35 un wat sei hir un dor bi ehres Glilen 
in’n ganden Dorpen hadden hürt; 
un dat de Schntt den Knecht hadd stagen, 
un dat de Knecht den Schulten wull verklagen; 
sei mullen sick gewih nich slagen laten, 
40 sei brníten dat tan liben nich von íeinen, 
sei mullen vor kein Slag’ nich deinen, 
ne! leiwerst würden sei Soldaten. 
Un von Soldaten lemen s’ up den Konig. 
„Je, hür," seggt Lute, „so en Konig, 
45 so’n Konig, Krischan, is nich wenig, 
so’n Konig, dei is schrecklich ril, 
un allens mot gescheihen glil, 
so as hei man de Hand ümkihrt. 
So’n Konig ist en grotes Dirt! 
50 So’n Konig" .... „Na," seggt Krischan, „segg mal irst, 
wat ded’st du, wenn du Konig wirst?" 
„As ick? Ick? Wat ick ded’?" seggt Lute 
un treckt drei Paff ut fine Pip hernte 
un leí so stolz ümher, as set de Kron 
55 up finen Flahkopp all, un hei up finen Thron. 
„Dat will ’ck di seggen! Wenn ick Konig wir, 
ick hodd min Swin man blot tan Pird'." —