Full text: Annalen des Deutschen Reichs im Zeitalter Heinrichs V. und Lothars v. Sachsen (Abt. 3, Bd. 2, Hälfte 2)

578 
Achter Abschnitt. 
1112 
Aufstand Lothars .von Sachsen und Rudolfs von der Nord¬ 
mark. Sie werden abgesetzt. Der Kaiser belagert ihre Feste Salz¬ 
wedel. Beide unterwerfen sich und erhalten ihre Würden zurück.b 
omnium ecclesiasticarum rerum de manu laica S. R. E. auctoritatem sequentes 
haeresim esse iudicamus. Scriptum illud seii privilegium, quod a domino 
Paschali papa violenter Henricus rex de investituris, de an a them at e in per¬ 
sona sua non sponte extorsit, in virtute sancti Spiritus damnamus atque irri- 
tum esse et nullius beatae memoriae iudicamus fieri. Henricum regem — 
excommunicamus, anathematizamus et a gremio sanctae matris ecclesiae se- 
questramus, donee his omnibus abrenuntiatis, plenam satisfactionem ecclesiae 
exhibeat. Die Beschlüsse wurden dem Papste in einem Briefe mitgeteilt, 
dessen Schlufs lautet (ibid.): Illud etiam cum debita reverentia vestrae sug- 
gerimus pietati, quod si nobiscum in his steteritis, si hoc, sicut rogamus, 
confirmaveritis, si deinceps ab ipsius crudelissimi tyranni et nuntiorum eius 
literis, locutione, muneribus abstinueritis, unanimiter nos, sicut decet, habe- 
bitis filios et fideles. Si vero, quod minime credimus, aliam viam aggredi 
coeperitis et nostrae paternitatis assensiones praedictas roborare nolueritis, 
propitius sit nobis Deus, quia nos a vestra subiectione et obedientia repelletis. 
Über die Vorgänge in Yienne vgl. auch Robert, Histoire du pape Calixte II, 
S. 32 ff. Der Papst billigte die Beschlüsse, RP.2 S. 6330, ohne aber den Verkehr 
mit dem Kaiser abzubrechen, vgl. Hauck S. 900. Die Verhängung des Bannes 
wirkte auch auf die Stellung des Kaisers in Deutschland zurück, vgl. Ekkeh. 
1112 S. 246: eiusdem dissensionis seminario circumquaque coepit invidiae 
serpere malum, adeo ut nonnulli quicquam contra rem publicam intentantes, 
huius rei materiam in suae commotionis arripere meditarentur clipeum. 
b) Nachdem der Kaiser Weihnachten 1111 in Goslar verbracht hatte, zog er 
nach Merseburg St. 3083, 11. Jan., Cod. d. Sax. r. Is, 33. "Währenddem entstand 
ein Streit mit Lothar von Sachsen und Rudolf von der Nordmark. Über die 
Ursachen vgl. Ann. Stad. 1112 SS. XVI, 321: Friedrich, von Geburt unfrei, 
hatte durch treffliche Dienste bei den Stader Grafen so viel Ansehen erworben, 
dafs nach, dem Tode des Grafen Udo III. von dem unmündigen Nachfolger 
Heinrich II. die Verwaltung der Grafschaft in seine Hand gelegt wurde. Adiit 
ergo imperatorem H. —, dans ei 40 marcas auri, quas omnes cum aliis rebus 
tribus episcopis submersis dicitur abstulisse, ut libertatem suam in comitatu, 
cui preerat, testimonio posset astruere. Dux autem Luderus infestus erat ei, 
quia, cum Udoni quondam gwerram movisset, iste strennue ei restiterat. Sug- 
gessit ergo dux Bremensi archiepiscopo, ut ipse comitem Fridericum ecclesie 
sue mancipium evincere satageret —. Misit ergo imp. — ad discussionem 
cause i'stius nuncium suum, et Radolvesthorpe (Rahmsdorf im Amte Moisburg?) 
iudicto placito convenerunt archiep. Fridericus (von Köln) cum duce Ludero, 
Rodolfus comes cum filio fratris, Heinrico puero, et Fridericus comes cum 
testibus, plebeis videlicet, quos ad quidlibet iurandum compellere poterat. 
Comes ergo Rodolfus — Fridericum captivatum abduxit et Saltwedele incar- 
ceravit, donee imp. — eum a carcere ahsolvit et multo tempore, quia reditus 
ad propria non patuit, secum detinuit; vgl. Ann. Rosenv. 1112 SS. XVI, 103:
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.